شعری تقدیمی از سیدعلی صالحی به محمدرضا شجریان ...
شعری تقدیمی از سیدعلی صالحی به محمدرضا شجریان
«بسا درد که بیشفای تو....خاموش
بسا حرف که بیمگوی تو....پنهان
بسا حضور که بیپیدای تو....غایب.
داوود غریب ما!
دیریست در این دردْ ستان
من واژه بسیار آوردهام به دعا
من دعا بسیار آوردهام به درد،
اما آدمی بی نامِ تو....تنهاست
اما عشق بی مزامیر تو....پرده پوش
اما جهان بی نی نوایِ تو....خاموش.
داوودا...!
شبانه غمگین به خوابِ سَحر
به آشیانه آفتاب برگردد،
اینجا مرغانِ گلو بریده به امیدِ یکی روزنه
رو به روز،
آوازت میدهند هنوز!»
#استاد_شجریان #محمد_رضا_شجریان #سید_علی_صالحی
«بسا درد که بیشفای تو....خاموش
بسا حرف که بیمگوی تو....پنهان
بسا حضور که بیپیدای تو....غایب.
داوود غریب ما!
دیریست در این دردْ ستان
من واژه بسیار آوردهام به دعا
من دعا بسیار آوردهام به درد،
اما آدمی بی نامِ تو....تنهاست
اما عشق بی مزامیر تو....پرده پوش
اما جهان بی نی نوایِ تو....خاموش.
داوودا...!
شبانه غمگین به خوابِ سَحر
به آشیانه آفتاب برگردد،
اینجا مرغانِ گلو بریده به امیدِ یکی روزنه
رو به روز،
آوازت میدهند هنوز!»
#استاد_شجریان #محمد_رضا_شجریان #سید_علی_صالحی