اینک آن جــویی که چَرخِ سَبز را گَـردان کُنَد اینک آن رویی ...

اینک آن جــویی که چَرخِ سَبز را گَـردان کُنَد این
اینک آن جــویی که چَرخِ سَبز را گَـردان کُنَد
اینک آن رویی که ماه و زُهره را حیـران کُنَد
اینک آن چُوگانِ سُلطانی کــه در میـدانِ روح‌
هر یکی گـو را به وَحـدتْ ســالِکِ میدان کُنَـد
...
هر که از وِیْ خِرقِه پوشَد، بَرکشَد خِرقهٔ فَلَک‌
هر کــه از وِیْ لُقمه یابَـد، حِکْمَتَش لُقْمـان کُنَد
...
این سُخَن آبی‌ست از دریــایِ بی‌پایـانِ عشــق‌
تا جهـــان را آب بَخشَـد جسـم‌ها را جـان کُنَـد
...
گَر به فَقــر و صِدْق پیش آیی به راهِ عاشقـان‌
شَمسِ تبریــزی تُـرا هم صُحْبَتِ مَــردان کُنَـد

حضرت عشق مولاى جان غزل ٧٢٩

سالروز بزرگداشت حضرت شمس تبریزی (هفتم ماهِ میزان/ هفتم مهرماه/ بیست و نُهِ سپتامبر)
و
سالروز بزرگداشتِ حضرت عشـــق مولانا (هشتم ماهِ میزان/ هشتم مهرماه/ سیِ سپتامبر)

مبارک باد