چه وقت انسان بزرگی هستیم؟
هرگاه از خوشبختی کسانی که
دوستمان ندارند، خوشحال شدیم .
هرگاه برای تحقیر نشدن دیگران
از حق خود گذشتیم
هرگاه شادی را به کسانی که
آن را از ما گرفته اند هدیه دادیم .
هرگاه خوبی ما به علت نشان دادن
بدی دیگران نبود
هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم .
هرگاه به بهانه عشق از دوست
داشتن دیگران غافل نشدیم
هرگاه اولین اندیشه ما برای
رویارویی با دشمن انتقام نبود .
هرگاه دانستیم عزیز خدا نخواهیم شد، مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد
هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود
هرگاه همه چیز بودیم و نگفتیم که همه چیز هستیم!