چه وقت انسان بزرگی هستیم؟

هرگاه از خوشبختی کسانی‌ که دوستمان ندارند، خوشحال شدیم . هرگاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق خود گذشتیم هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما گرفته اند هدیه دادیم . هرگاه خوبی ما به علت نشان دادن بدی دیگران نبود هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم . هرگاه به بهانه عشق از دوست داشتن دیگران غافل نشدیم هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با دشمن انتقام نبود . هرگاه دانستیم عزیز خدا نخواهیم شد، مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود هرگاه همه چیز بودیم و نگفتیم که همه چیز هستیم!