خُلاصه ای ازداستان منصور حلّاج و شبلی : پس حسین را ببُردند...
خُلاصه ای ازداستان منصور حلّاج و شبلی :
پس حسین را ببُردند تا بردار کُنند صد هزار آدمی گِرد آمدند ، درویشی درآن میان پُرسید که عشق چیست ؟ گفت : امروز ، فردا وپس فرداببینی !
آن روز بکُشتند ودیگر روز بسوختند وسوّم روز بر باد دادند، یعنی عشق اینست.
پس درراه که میرفت می خرامید دست اندازان وعیّاروار میرفت باسیزده بندِ گران
گفتند این خرامیدن چیست ؟ گفت : زیرا به قُربانگاه میروم.
چون بزیرِ دارش بُردند بوسه ای بردار زد وپا برنردبان نهاد. گفتند : حال چیست ؟
گفت معراجِ مردان سرِ داراست.
پس جماعتِ مُریدان گفتند: چه گوئی در حقّ ما که مُریدانیم و اینها که مُنکرند و تُرا سنگ خواهند زد ؟
گفت : ایشان را دو ثواب است و شُما را یکی ، از آن که شما را-
بمن حُسنِ ظنّی بیش نیست و ایشان از قُوّتِ توحید ، به صلابتِ شریعت می جُنبند و توحید در شرع اصل بُوَد و حُسنِ ظن فرع.
هرکس سنگی می انداخت ، شبلی را گلی انداخت ، حُسینِ منصور آهی کرد . گفتند: از این همه سنگ هیچ آهی نکردی ، از گلی آه کردن چه معنی است ، گفت :
از آن که آنها نمی دانند ، معذُرند ، از او سختم می آید که او می داند که نمی باید انداخت.
تذکرة الاولیا
#تذکرة_الاولیا
پس حسین را ببُردند تا بردار کُنند صد هزار آدمی گِرد آمدند ، درویشی درآن میان پُرسید که عشق چیست ؟ گفت : امروز ، فردا وپس فرداببینی !
آن روز بکُشتند ودیگر روز بسوختند وسوّم روز بر باد دادند، یعنی عشق اینست.
پس درراه که میرفت می خرامید دست اندازان وعیّاروار میرفت باسیزده بندِ گران
گفتند این خرامیدن چیست ؟ گفت : زیرا به قُربانگاه میروم.
چون بزیرِ دارش بُردند بوسه ای بردار زد وپا برنردبان نهاد. گفتند : حال چیست ؟
گفت معراجِ مردان سرِ داراست.
پس جماعتِ مُریدان گفتند: چه گوئی در حقّ ما که مُریدانیم و اینها که مُنکرند و تُرا سنگ خواهند زد ؟
گفت : ایشان را دو ثواب است و شُما را یکی ، از آن که شما را-
بمن حُسنِ ظنّی بیش نیست و ایشان از قُوّتِ توحید ، به صلابتِ شریعت می جُنبند و توحید در شرع اصل بُوَد و حُسنِ ظن فرع.
هرکس سنگی می انداخت ، شبلی را گلی انداخت ، حُسینِ منصور آهی کرد . گفتند: از این همه سنگ هیچ آهی نکردی ، از گلی آه کردن چه معنی است ، گفت :
از آن که آنها نمی دانند ، معذُرند ، از او سختم می آید که او می داند که نمی باید انداخت.
تذکرة الاولیا
#تذکرة_الاولیا