رفتن که بهانه نمیخواهد ...

رفتن که بهانه نمیخواهد  یک چمدان میخواهد از دلخور
رفتن که بهانه نمیخواهد ...
یک چمدان میخواهد
از دلخوری های تلنبار شده
و گاهی حتی
دلخوشی های انکار شده...
وقتی نخواهی بمانی،
با چمدان که هیچ بی چمدان هم می روی!
ماندن اما بهانه میخواهد،
دستی گرم،
نگاهی مهربان،
دوستت دارم هایی که میشنوی،
یک فنجان چای،
یک آهنگ مشترک،
یک عکس،
خاطرات تلخ و شیرین...
وقتی بخواهی بمانی،
حتی اگر چمدانت پر از دلخوری باشد
خالی اش میکنی و باز هم میمانی...
میمانی و وقتی بخواهی بمانی،
نم باران را رگبار می بینی و بهانه اش می کنی برای نرفتنت!
آری
آمدن دلیل میخواهد
ماندن بهانه
و رفتن هیچکدام...

سهراب سپهری

#سهراب_سپهری