و شمس خود را در مولانا یافت

و شمس خود را در مولانا یافت، لاجرم قفل از زبان آن پیر مرموز که عمری خاموش بود برداشته شد. شمس مولانا را نجات داد و مولانا شمس را. شمس آیینه یی می جست که خود را در آن جلوه گر یابد و این رازِ بزرگ و سهم گین انسانی است که انسان ها را به ارتباط با یک دیگر نیازمند می سازد و به انس و الفت با هم دیگر سوق می دهد. آن خاموشی دراز دامن شمس را ملول کرده بود. او خود می گوید: کسی می خواستم از جنس خود که او را قبله سازم، و روی بدوآرم که از خود ملول شده بودم ـ تا تو چه فهم کنی از این سخن که می گویم که از خود ملول شده بودم؟ باغ سبز استاد محمدعلی موحد نشرکارنامه، ص۷۷. #دکتر_محمد_علی_موحد