و شمس خود را در مولانا یافت
و شمس خود را در مولانا یافت، لاجرم قفل از زبان آن پیر مرموز که عمری خاموش بود برداشته شد. شمس مولانا را نجات داد و مولانا شمس را. شمس آیینه یی می جست که خود را در آن جلوه گر یابد و این رازِ بزرگ و سهم گین انسانی است که انسان ها را به ارتباط با یک دیگر نیازمند می سازد و به انس و الفت با هم دیگر سوق می دهد. آن خاموشی دراز دامن شمس را ملول کرده بود. او خود می گوید:
کسی می خواستم
از جنس خود
که او را قبله سازم،
و روی بدوآرم
که از خود ملول شده بودم
ـ تا تو چه فهم کنی از این سخن
که می گویم
که از خود ملول شده بودم؟
باغ سبز
استاد محمدعلی موحد
نشرکارنامه، ص۷۷.
#دکتر_محمد_علی_موحد