کارهای خوب کودکانمان را ببینیم

وقتی ما 300 تا لغت می نوشتیم و 2 تا از این 300 تا غلط بود نمی گفتند :" 298 تا درست "می گفتند :" 2 تا غلط " محیط آموزشی اینگونه بود . و از طرف دیگر فرض بفرمایید بچه ها از ساعت 8 تا 9 با هم خوب و خوش در حال بازی هستند پدر و مادر هیچ چیزی به آنها نمی گویند ولی اگر مثلاً ساعت 9 یکی از بچه ها یک کار بدی انجام بدهد صدایشان درمی آید که ببینید باز فلان و بهمان شد یعنی هیچ کسی با یک ساعت خوبیِ این بچه ها کاری ندارد ولی با چند ثانیه بدیِ آنها کار دارند در حالیکه یک پدر و مادر خوب هر نیم ساعت نیم ساعت به بچه ها سر می زنند و می گویند " آفرین چه بچه های خوبی هستید چه خوب بازی می کنید چه کار می کنید که انقدر به شما خوش میگذرد و صدای خنده هایتان انقدر بلند است چقدر خوب است که شما انقدر با هم خوبید" در این صورت است که بچه ها متوجه می شوند در حالِ انجامِ کارِ خوب هستند نه اینکه پدر و مادر فقط ایستاده اند ببینند چه زمانی بچه ها کارِ بد می کنند که آنها را بگیرند ما پلیسِ تویِ خیابان نیستیم که آدم های متخلف را بگیریم ما رابطه انسانی داریم ما پدر و مادر هستیم