«ضرب» از قدیم ترین روزگار، در فرهنگ های گوناگون، شعر پیوست...
«ضرب»
از قدیم ترین روزگار، در فرهنگ های گوناگون، شعر پیوسته قرین موسیقی بوده است و این به سبب همان ملازمۀ میان شادی و موسیقی است:
کی شعرِ تر انگیزد خاطر که حزین باشد
یک نکته در این معنی گفتیم و همین باشد
حافظ
غم و غصۀ عینی و حقیقی با پریشانی و آشفتگی ملازمه دارد. مادر در فراق فرزند خود یکی به سر می کوبد و یکی به پای و هیچ گاه ضربی چون 1 2 3 به خاطرش نمی آید.
ضرب چنان که اِمِرسُن اشاره کرد، نشان سازمان یافتگی و به سامان رسیدگی است و از روزگار قدیم، ضربْ درمانی یا به طور کلی موسیقی درمانی در میان ملل گوناگون رواج داشته است.
برگرفته از کتاب «گنجینۀ آشنا»
به قلم حسین الهی قمشه ای
#گنجینه_آشنا #حسین_الهی_قمشه_ای
از قدیم ترین روزگار، در فرهنگ های گوناگون، شعر پیوسته قرین موسیقی بوده است و این به سبب همان ملازمۀ میان شادی و موسیقی است:
کی شعرِ تر انگیزد خاطر که حزین باشد
یک نکته در این معنی گفتیم و همین باشد
حافظ
غم و غصۀ عینی و حقیقی با پریشانی و آشفتگی ملازمه دارد. مادر در فراق فرزند خود یکی به سر می کوبد و یکی به پای و هیچ گاه ضربی چون 1 2 3 به خاطرش نمی آید.
ضرب چنان که اِمِرسُن اشاره کرد، نشان سازمان یافتگی و به سامان رسیدگی است و از روزگار قدیم، ضربْ درمانی یا به طور کلی موسیقی درمانی در میان ملل گوناگون رواج داشته است.
برگرفته از کتاب «گنجینۀ آشنا»
به قلم حسین الهی قمشه ای
#گنجینه_آشنا #حسین_الهی_قمشه_ای
