اكثر والدين به بد رفتاري كودك پاداش ميدهند
.مكن است كودك شما ياد گرفته باشد كه او مي تواند رفتن بـه رختخـواب را با غرزدن، گريه كردن و ابراز ناراحتی هيجانی در زمانی كه به او گفتـه مـي شـود زمان خوابش فرارسيده است، به تاخير بياندازد.
آيـا هيچ گـاه پـس از اينكـه غـر زدنها و گريه های او غير قابل تحمل شده است، در مقابل او تسليم شده و بـه او اجازه داده ايد، بيشتر بيدار بماند؟
اگر شما در اين موارد تسـليم شـده ايـد، شـما ناخواسته او را برای گريه کردن و ابراز ناراحتی هیجانی، پاداش داده ايد.
غرزدن، گريه كردن و ناراحت شدن به احتمال فراوان در آينده نيز تكرار خواهند شد. اين رفتارها درست هماننـد رفتارهـای مطلـوب و مناسـب، آموختـه شـده و تقويـت شده اند.
رفتارهای بد و رفتارهايی را كه خواهان آنها نيستيد، تقويت نكنيد.
كودك يكدنده، يک مثال ديگر در اين مورد است كه چگونه والدين و ديگران مي توانند به طور ناخواسته رفتار بد را پاداش داده و باعث تبديل آن رفتار به يک مشكل جدی شوند.
مشاهده گريه كردن و قشقرق بـه راه انـداختن يـك كـودك موجب آشفتگی و ناراحتی هيجانی اسـت. والـدين و ديگـر اطرافيـان بـه منظـور متوقف ساختن گريه ها و قشقرق های كودك، در نهايت مقابل او تسليم مي شوند. بنابراين، كودك يك دنده ياد می گيرد با ايجاد استرس هيجـانی و نـاراحتی برای دیگران، آن ها را در مقابل مطالبات خود تسليم نمايد.
#کودک #بدرفتاری_کودک